نگاهی به کاربرد مواد پلیمری در لولههای پلیمری ساختمانی
لولههای پلیمری لولههایی هستند که با کشف خواص منحصر به فرد آنها، امروزه در صنعت و تأسیسات ساختمانی به وفور مورد استفاده قرار میگیرند. این لولهها به دلیل وجود موادی که در ساختشان به کار رفته، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی گستردهای هستند که توجه تولیدکنندگان و مصرفکنندگان را به خود جلب میکنند. پلیمرها جایگزین مناسبی برای لولههای فلزیای هستند که دچار خوردگی یا زنگزدگی میشوند. این لولهها سبک و ارزان بوده و نصب آنها بسیار راحت صورت میگیرد. از مزایای استفاده از لولههای پلیمری میتوان به مقاومت بالا در برابر خوردگی و ضربه، افت فشار کمتر، انعطافپذیری بالا و… اشاره کرد. رایجترین کاربرد این لولهها که احتمالاً در زمینهای کشاورزی و باغبانی به چشمتان خورده باشد، در سیستمهای آبیاری و آبرسانی است. همچنین در سیستمهای تخلیه فاضلاب، توزیع آب در باغبانی، کارخانجات، دامداری، پساب صنعتی و شیمیایی، صنعتی فرآوری مواد غذایی و… از لولههای پلیمری استفاده میشود. امروزه این لولههای پلیمری جایگزین لولههای گالوانیزه در تأسیسات آب گرم و سرد شده است.
کاربرد مواد پلیمری در بتن
بتن جزء مصالحی هست که در ساختمان بناها مثل ساختمان پلها، ساختمان سدها، ساختمان متروها، ساختمان فرودگاهها و ساختمان بناهای مسکونی و اداری و غیره بهکار برده میشود. بتن پلیمری مخلوطی متشکل از الیاف، رزینهای پلیمری و سنگدانههای ریزدانه و درشتدانه است. در اختلاط بتنهای پلیمری از آب استفاده نمیشود. در عوض، رزین مایع معروف به مونومر، به وسیلهی واکنشهای شیمیایی که با عنوان پلیمری شدن شناخته میشوند، باعث چسبندگی، سفت شدن و کسب مقاومت میشود.
کاربرد مواد پلیمری در سنگ ساختمان
سنگ پلیمری نوعی سنگ مصنوعی است که با استفاده از مواد و ترکیبات پلیمری ساخته میشود. افزودن مواد به سنگهای طبیعی و ایجاد فرایند پلیمریزاسیون منجر به تغییر ساختار سیمان و سایر مواد معدنی شده و در اثر کریستاله شدن سیمان، شبکهای بلورین حاصل میگردد که از ویژگیهایی نظیر آبگریزی، پیوستگی سطحی، مقاومت فشاری بالا و استحکام برخوردار است. این نوع سنگ جز مصالح نوین ساختمانی است و بر پایه استفاده از بتن سیمانی ساخته میشود. ساختار پلیمری و مواد افزودنی در این سنگها باعث چسبندگی بین اجزا میشود و مقاومت این نوع مصالح را بالا میبرد.
کاربرد مواد پلیمری در آسفالت
آسفالت بهصورت سنتی با استفاده از سنگ و شن و قیر طبیعی و برخی افزودنیهای دیگر تولید میشود. در سالهای اخیر متخصصین تلاش کردهاند که با استفاده از مواد پلیمری قیر استفاده شده در آسفالت را جایگزین کنند تا به مزایای مختلفی دست پیدا کنند. مطابق تحقیقات استفاده از آسفالت پلیمری در بلندمدت هزینهها را تا ۵۰ درصد کاهش میدهد. علاوه بر این به دلیل ترک خوردن و آسیب دیدن کمتر، نیاز به ترمیم آن هم به مقدار زیادی کمتر است.
مهمترین خواصی که آسفالتهای پلیمری دارند عبارتند از:
• چسبندگی بیشتر نسبت به آسفالت سنتی
• قابل استفاده در دمای بالا و پایین
• قابلیت الاستیسیته بهتر
• افزایش انعطاف در دمای سرد
• مقاومت بهتر در برابر تغییر شکل و حرکت
• کمتر بودن حساسیت نسبت به تغییر دما
• افزایش مقاومت کششی
• سخت بودن بیشتر در دمای بالا
برای تولید آسفالتهای پلیمری از ترکیبات آلی مانند ترموپلاستیکها، ترموستها، ترموپلاستیک الاستومرها، پلییورتانها، کوپلیمر پلیاترپلی استر و… استفاده میشود.
دیدگاهتان را بنویسید