اهداف و دستاوردهای بازیافت پلاستیکهای دست دوم
پلاستیکها میتوانند بعد از استفاده، بهطور معمول حداکثر شش بار بازیافت شوند. در صورت منطقی نبودن بازیافت از نظر اقتصادی یا زیست محیطی، پلاستیکهای استفاده شده باید به نحو احسن به چرخهی انرژی بازگردانده شوند پلاستیکهای دست دوم نباید به محل دفن زباله ارسال شوند به این دلیل که در واقع این کار، هدر دادن یک منبع با ارزش است.
بستهبندی پلاستیکی حدود 8٪ جریان زبالههای خانگی و فقط 5٪ زبالههایی را که به محل دفن زباله میروند تشکیل میدهد.
21.8 درصد از بستهبندیهای پلاستیکی دست دوم در سال 2005 بازیافت شد اما با جمعآوری بیشتر پلاستیک از سوی مقامات محلی، این درصد بهسرعت در حال افزایش است. تقریباً 33٪ بطریهای پلاستیکی موجود در خانوارها در سال 2007 بازیافت شدند که نسبت به سال قبل 15٪ افزایش داشت. بخشنامهی اتحادیهی اروپا در مورد زبالههای بستهبندی 22.5٪ را تعیین کرده است که باید تا 31 دسامبر 2008 محقق شود.
محصولات اصلی پلیاتیلن با چگالی بالا (HDPE) شامل لولهها، گلدانها، جعبهها و سایر محصولات قالبریزی شده هستند در حالیکه فیلمهای بازیافتی به گونی، کیسه و غشای ضد رطوبت تبدیل میشوند. اکثریت قریب به اتفاق PET بازیافت شده در صنعت الیاف پلیاستر استفاده میشود اگر چه تقاضای فزایندهای برای PET درصنعت بستهبندی وجود دارد.
پلاستیکهای دست دوم از ارزش ذوب حرارتی بالاتری نسبت به زغال سنگ برخوردار هستند و در مواردی که بازیافت آن منطقی از نظر اقتصادی یا زیست محیطی ندارد، بنابراین باید انرژی حاصل از سوزاندن زباله را تأمین کرد تا انرژی مورد نیاز خانگی نیز تأمین شود و در همین راستا از واردات گرانقیمت خودداری شود.
دیدگاهتان را بنویسید